Μέσα σε ένα τεράστιο πλήθος Γερμανών που έχουν σηκώσει το χέρι και χαιρετούν ναζιστικά τον Αδόλφο Χίτλερ, ένας άντρας κρατάει πεισματικά σταυρωμένα τα χέρια του.
Η παρακάτω φωτογραφία έχει τραβηχτεί τον Ιούνιο του 1936.
Την περίοδο που το ναζιστικό κόμμα κυριαρχεί στην Γερμανία και προετοιμάζεται πυρετωδώς για τα όσα θα ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια.
Μέρα μουντή, πνιγμένη στην ομίχλη.
Το προσκλητήριο του θανάτου έγινε χαράματα στο Χαϊδάρι.
Κι από κει στο Σκοπευτήριο. Στην Καισαριανή.
Με αφορμή την μαύρη επέτειο, (την επιβολή δικτατορίας από επίορκους αξιωματικούς οι οποίοι την υλοποίησαν με υπόδειξη της Αμερικανικής κυβέρνησης και την σύμφωνη γνώμη του παλατιού και των Άγγλων), παρουσιάζουμε την τριλογία της Αλίντας Δημητρίου για τις γυναίκες στους πολιτικούς αγώνες στο δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα.
Εκατοντάδες χιλιάδες λαού, μια πραγματική λαοθάλασσα από την Αθήνα και τον Πειραιά συρρέουν στο Σύνταγμα. Την ώρα που η κεφαλή της πορείας από τις νότιες συνοικίες ( Καλλιθέα, Νέα Σμύρνη κ.λπ.) φτάνει στην πλατεία, άνδρες τμημάτων της Αστυνομίας πιστών στην κυβέρνηση Παπανδρέου, που είχαν μεταφερθεί στο αρχηγείο της (βρισκόταν στη γωνία Πανεπιστημίου και Βασιλίσσης Σοφίας) από την προηγούμενη μέρα (σ.σ.: τμήματα πιστά στην κυβέρνηση, γιατί η πλειοψηφία των αστυφυλάκων ήταν οργανωμένη στο ΕΑΜ), με διαταγή του Παπανδρέου που δίνει ο αστυνομικός διευθυντής Αθηνών Άγγελος Έβερτ (σ.σ.: κατείχε την ίδια θέση και επί κατοχής), ανοίγουν πυρ κατά του άοπλου λαού.
Ακόμα και σήμερα υπάρχουν κάποιοι που αναμασάνε την καραμέλα. " Δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο. Είναι όλα ψέματα ". Οι εφημερίδες της εποχής όμως άλλα έγραφαν. Και ότι έγραφαν έπρεπε να έχει την έγκριση της Χούντας.