Ότι η Δημόσια Εκπαίδευση υστερεί είναι γνωστό. Ότι το Δημόσιο Σχολείο αλλοτριώνει τους μαθητές το έχουμε διαπιστώσει ( εμπειρικά έστω). Ότι η Δημόσια Δωρεάν Παιδεία κοστίζει –ακριβά- στην ελληνική οικογένεια, είναι μια από τις λίγες αλήθειες με καθολική αποδοχή. Ότι το Δημόσιο Σχολείο έχει αφεθεί να βολοδέρνει και ότι υπάρχουν πολιτικές ευθύνες γι΄αυτό, κάθε έντιμος συνομιλητής το αναγνωρίζει.
Ότι έχουμε ανάγκη από μια Δημόσια Εκπαίδευση σύγχρονη, αρωγό στην ανάπτυξη- προς όφελος του λαού και του τόπου μας -που θα πλάθει ανθρώπους με γνώση , με ήθος και κοινωνικές ευαισθησίες, πρωτοπόρους της σκέψης είναι στόχος που πάντα επιθυμούσε ο λαός μας και οι «στρατευμένοι» εκπαιδευτικοί εργαζόμενοι.
Η Δημόσια Εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες- βρίσκεται σε τέλμα. Στις διαπιστώσεις, είναι αλήθεια, ότι συμφωνούμε. Οι διαφωνίες και οι «συγκρούσεις» αναφύονται, όταν πρέπει να κάνουμε προτάσεις. Όταν πρέπει να δώσουμε απαντήσεις- με πράξεις- στις αγωνίες μας.
Τι κάνουμε με την Παιδεία; Πως τη θεραπεύουμε;
