Εκεί που η απρόσωπη «αγορά» της «ελεύθερης» οικονομίας ήταν η πανάκεια και η λύση για τα πάντα, έρχεται ένας ιός και τα κάνει συντρίμμια.
Tι είναι αυτό που ζούμε; Ποιος δεν το έχει σκεφτεί;
Ποιος δεν το έχει νιώσει σαν εφιάλτη, που ξαφνικά θα λήξει απότομα και τότε θα είναι όλα «όπως πριν», «όλα καλά»;
Η ζωή μας άλλαξε απότομα, όπως σχεδόν πάντα έτσι γίνεται στις ζωές των ανθρώπων.
Αλήθεια ποιος θα το πίστευε ότι μέσα σε μια νύχτα θα σταματούσε, στην ουσία κάθε δραστηριότητα, οικονομική, κοινωνική και θα έμπαιναν ολόκληρες πόλεις στην αρχή, ολόκληρα κράτη μετά σε καραντίνα;
Και όμως έγινε.
Ακριβώς με έναν απίστευτο τρόπο, όπως γίνεται εκεί που ξεσπά κάποιος πόλεμος και αναγκάζονται οι άνθρωποι να φύγουν για να σωθούν.
Μόνο που εδώ τώρα δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε αυτό. Πρέπει να μείνουμε μέσα.
Μέχρι χτες μια μεγάλη μερίδα των πολιτών μιλούσαν για τα κακά που επιφέρει το δημόσιο σύστημα υγείας.
Μέχρι χτες όμως, γιατί ως γνωστόν, όταν έρθει η δύσκολη στιγμή τότε πάνε κατά μέρος οι ιδεοληπτικές μπούρδες περί ρύθμισης των αγορών και ξαφνικά το η «υγεία πάνω απ’ όλα» βρίσκει τη θέση του στο λεξιλόγιο και του πλέον άκρατου νεοφιλελεύθερου ειδήμονα.
Τι είναι επιτέλους αυτές οι περιβόητες αγορές;
Στις μέρες που θα μείνουμε στο σπίτι λοιπόν, καλό θα ήταν μαζί με το μαγείρεμα και τις αναρτήσεις των πιάτων μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social media), να σκεφτούμε.
Να συλλογιστούμε, τι είναι τελικά αυτό που αξίζει πραγματικά στη ζωή μας.
Είναι ιδανική στιγμή να σωπάσουμε και να αναρωτηθούμε, πως στο διάολο τον θέλουμε τον κόσμο μας;
Σκέψου απλά ότι όταν τελειώσει όλο αυτό πάλι από εσένα θα ζητήσουν να «κάνεις θυσίες» για τις απώλειες που είχε η οικονομία… Το θες;
Δεν αδρανούμε, διεκδικούμε, απαιτούμε, βγάζουμε συμπεράσματα.!
Παρακολουθήστε το video