Στρατόπεδο Χαϊδαρίου: Σύμβολο αντίστασης, αγώνα και θυσίας
Στις 5 του Σεπτέμβρη 1943, άρχισε να λειτουργεί το κολαστήρι στρατόπεδο του Χαϊδαρίου.
Οι καταχτητές δεν δημιούργησαν το Χαϊδάρι απλά για να κλείνουν σ’ αυτό τους επικίνδυνους αγωνιστές που μάχονταν για τη λευτεριά, να τους βασανίζουν, και να επιλέγουν ποιους θα στήσουν μπροστά στα εκτελεστικά τους αποσπάσματα, στον τοίχο της Καισαριανής. Το ήθελαν φόβητρο, με σκοπό να τρομοκρατήσουν το λαό και να τον λυγίσουν.
Ήταν, όπως γράφει ο κομμουνιστής λογοτέχνης Θέμος Κορνάρος, κρατούμενος ο ίδιος στο Χαϊδάρι, στη συγκλονιστική αφήγηση του, μια λυσσασμένη μάχη για το ποιος θα κερδίσει την ψυχή του κατάδικου, την ψυχή του λαού. Από το μνημειώδες έργο του Στρατόπεδο του Χαϊδαριού μεταφέρουμε χαρακτηριστικά αποσπάσματα...
Διαβάστε περισσότερα: Στρατόπεδο Χαϊδαρίου: Σύμβολο αντίστασης, αγώνα και θυσίας
“Kλάψε κι εσύ τώρα ντουνιά πιάσαν το Στέλιο τα σκυλιά…”
Στις 18 του Αυγούστου 1944, μια μέρα μετά το Μπλόκο της Κοκκινιάς, «Έλληνες» ταγματασφαλίτες συνεργάτες των Γερμανών πιάνουν σε ενέδρα στα περιβόλια στον Αη Γιάννη το Ρέντη το αγαπημένο παιδί της Κοκκινιάς, τον ξακουστό σαλταδόρο Στέλιο Καρδάρα.
Διαβάστε περισσότερα: “Kλάψε κι εσύ τώρα ντουνιά πιάσαν το Στέλιο τα σκυλιά…”
Παραποίηση της ιστορίας
29 Αυγούστου 1949
Οι τελευταίοι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας εγκαταλείπουν την πατρίδα τους και συγκεντρώνονται στην Αλβανία.
16 Οκτωβρίου 1949
Ο Νίκος Ζαχαριάδης από το ραδιοφωνικό σταθμό του Βουκουρεστίου διατυπώνει τη γνωστή φράση.
«με το όπλο παρά πόδα»
Από τη μέρα εκείνη έχουν γραφτεί εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες οι οποίες στηρίζουν την άποψη που λέει: Οι δολοφονίες, τα βασανιστήρια, οι εκτελέσεις, οι εξορίες, οι διώξεις και όλα όσα έχουν υπομείνει οι κομμουνιστές , οι συμπαθούντες, οι συγγενείς και οι κάθε λογής «παραφυάδες», δικαιολογούνται σαν προληπτικό μέτρο.
Χιλιάδες τόνοι μελάνης για να σκεπάσουν την πραγματικότητα.
Φωτιά & τσεκούρι στους προσκυνημένους
19 Ιουνίου 1827
Ο Δημήτριος Νενέκος καταγόταν από το χωριό Ζουμπάτα των Πατρών. Αρχικά διακρίθηκε στις πολιορκίες της Πάτρας και του Μεσολογγίου, αλλά μετά την άλωση του, συνεργάστηκε με τον αλβανικής καταγωγής, Αιγύπτιο στρατηγό Ιμπραήμ, ο οποίος του προσέφερε ορισμένα προνόμια. Το 1826 προσκύνησε και συμπαρέσυρε μαζί του και πολλούς άλλους. Το 1827, επικεφαλής των Τουρκοπροσκυνημένων πολέμησε εναντίον των Ελλήνων και τους νίκησε. Για αυτά τα «κατορθώματα» του και με τη μεσολάβηση του Ιμπραήμ, έγινε με διαταγή του Σουλτάνου, «μπέης». Οι «προσκυνημένοι», σε συνάρτηση και με την επέλαση του Ιμπραήμ, αποτέλεσαν εκείνη την εποχή, μεγάλο πρόβλημα για την έκβαση της Επανάστασης και την έθεταν σε άμεσο κίνδυνο.
9 Μάη 1945
Τιμάμε την 9η Μάη, που ήταν, είναι και θα είναι ορόσημο της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, σε πείσμα όλων όσοι επιχειρούν να παραχαράξουν την Ιστορία, για να ξεχάσουν οι λαοί, κυρίως οι νεότερες γενιές, την Αντιφασιστική Νίκη και τα ιστορικά διδάγματα που απορρέουν απ’ αυτήν.
Αποτίουμε φόρο τιμής σε όσους αγωνίστηκαν με το όπλο στο χέρι, όσους θυσιάστηκαν, όσους έδρασαν με κάθε τρόπο ενάντια στο ναζιστικό - φασιστικό ιμπεριαλιστικό "άξονα" Γερμανίας - Ιταλίας - Ιαπωνίας και των συμμάχων τους. Τιμάμε τη δράση των Κομμουνιστικών Κομμάτων που ηγήθηκαν των εθνικοαπελευθερωτικών και αντιφασιστικών κινημάτων.