Mprext     lexiko2    youtube1a    youtube2  mail

Πριν από κάποιες μέρες στη Βουλή ο πρωθυπουργός, απευθυνόμενος στο Κ.Κ.Ε. είπε:
-Ή εγώ δεν διάβαζα καλά τον Λένιν όταν ήμουνα μικρός ή εσείς κάτι δεν κάνετε καλά…
Προφανώς η άποψη του ήταν ότι αυτοί δεν τα κάνουν καλά.
Αν όμως αυτός δεν διάβαζε καλά τον Λένιν;…...
Το ντοκουμέντο εδώ στο σημείο 1:05:10
Βέβαια αυτή η πιθανότητα δεν υπάρχει, άρα το Κ.Κ.Ε. κάνει το λάθος.

Παλιότερα ένας υπουργός Εργασίας δήλωνε ότι είναι κομμουνιστής.
Το ντοκουμέντο εδώ
Ακόμα παλαιότερα ένας πρωθυπουργός δήλωνε αντιεξουσιαστής.
Το ντοκουμέντο εδώ
Ας δούμε πιο κάτω μερικά αποσπάσματα από μια συζήτηση. Ο όποιος παραλληλισμός με πραγματικά πρόσωπα είναι αποδεκτός.

Είχαμε τελειώσει το δείπνο. Απέναντί μου καθόταν ο φίλος μου ο τραπεζίτης, μέγας έμπορος και ξακουστός κομπιναδόρος· κάπνιζε σαν να μη σκεφτόταν τίποτα. Η συζήτηση είχε αρχίσει να κολλάει και τελικά νέκρωσε εντελώς. Προσπάθησα καλή τη πίστη να την ξαναρχίσω, κι έτσι άρπαξα την πρώτη ιδέα που έτυχε να μου περάσει απ’ το μυαλό. Στράφηκα χαμογελαστός προς το μέρος του:

-Αλήθεια! Κάποιος μου διηγήθηκε ότι παλιότερα ήσατε αναρχικός.
- Όχι μόνο ήμουν, αλλά και παραμένω. Απ’ αυτή τη σκοπιά δεν έχω αλλάξει. Είμαι αναρχικός.

…………

-Μια στιγμή, μια στιγμή! Περιμένετε.! Καλά κι ωραία όλ’ αυτά, όμως παραβλέψατε κάτι. Ξεκινήσατε τη δράση σας, όπως είπατε και μόνος σας, όχι μόνο για να είστε ελεύθερος αλλά και για να αποφύγετε την τυραννία. Φέρατε όμως τυραννία. Εσείς ο τοκογλύφος, ο τραπεζίτης, ο αδίστακτος έμπορος – συγχωρέστε με, αλλά αυτό είσαστε – εσείς φέρατε τυραννία. Φέρατε ακριβώς τόση τυραννία, όση κι οποιοσδήποτε εκπρόσωπος των κοινωνικών θεσμών που προφασιζόσασταν ότι πολεμούσατε.
- Όχι, όχι, καλέ μου φίλε, εδώ κάνετε κάποιο λάθος. Εγώ δεν έφερα καμιά τυραννία. Η τυραννία που ίσως να προέκυψε από την αγωνιστική μου δράση κατά των κοινωνικών θεσμών δεν είναι δική μου, δεν τη δημιούργησα εγώ. Κρύβεται μέσα στους ίδιους τους κοινωνικούς θεσμούς, κι εγώ δεν την ενίσχυσα στο παραμικρό. Αυτή η τυραννία είναι η τυραννία των ίδιων των κοινωνικών θεσμών, κι εγώ ούτε μπορούσα βέβαια αλλά ούτε και ήθελα να καταστρέψω τους κοινωνικούς θεσμούς. Το επαναλαμβάνω για εκατοστή φορά: μόνο μια κοινωνική επανάσταση μπορεί να καταστρέψει τους κοινωνικούς θεσμούς. Μια τέλεια αναρχική δραστηριότητα σαν τη δική μου, το πολύ να υποτάξει τους κοινωνικούς θεσμούς, και μάλιστα μόνο στο βαθμό που ένας αναρχικός κάνει τη μέθοδο πράξη, αφού αυτή η μέθοδος δεν επιτρέπει την υποταγή των θεσμών σε μεγαλύτερη έκταση.

…………

-Εντάξει… σύμφωνοι… Όμως κοιτάξτε, με τέτοια επιχειρήματα θα ‘φτανε κανείς να υποστηρίξει ότι κανένας εκπρόσωπος των κοινωνικών θεσμών δεν ασκεί τυραννία.
- Πολύ σωστά! Η τυραννία προέρχεται απ’ τους θεσμούς και όχι από τους ανθρώπους που τους εκπροσωπούν. Μπορούμε να πούμε πως οι τελευταίοι είναι το εργαλείο που χρησιμοποιούν οι θεσμοί για να ασκήσουν την τυραννία τους, έτσι όπως το μαχαίρι μπορεί να γίνει το εργαλείο ενός δολοφόνου. Και δεν θα μου πείτε βέβαια πως θα ξεφορτωνόμασταν τους δολοφόνους αν ξεφορτωνόμασταν τα μαχαίρια. Κοιτάξτε … ας πούμε πως καταστρέφουμε όλους τους καπιταλιστές του κόσμου, μήπως θα καταστρέφατε μ’ αυτόν τον τρόπο και το κεφάλαιο; Την επόμενη μέρα το κεφάλαιο θα ήταν στα χέρια άλλων και θα ασκούσε μ’ αυτούς την τυραννία του. Αν δεν καταστρέφατε τους καπιταλιστές αλλά το κεφάλαιο, τότε πόσοι καπιταλιστές θα έμεναν; … Λοιπόν;
- Ναι σ’ αυτό έχετε δίκιο.

………………

Έγινε μια μικρή παύση. Μου ‘ρθε άξαφνα να γελάσω.

- Είστε πράγματι αναρχικός. Πάντως είναι να γελάει κανείς αν σας ακούσει και σας συγκρίνει με τους άλλους αναρχικούς…
- Αγαπητέ μου φίλε, αφού σας το έχω ξαναπεί, σας το έχω αποδείξει και σας το επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά… Η μόνη διαφορά είναι πως οι άλλοι είναι μόνο στη θεωρία αναρχικοί, ενώ εγώ είμαι στη θεωρία και στην πράξη, εκείνοι είναι μυστικιστές αναρχικοί που σκύβουν, ενώ εγώ είμαι επιστήμονας αναρχικός που αγωνίζεται κι ελευθερώνεται… Με μια λέξη: οι άλλοι είναι ψευτοαναρχικοί ενώ εγώ είμαι αναρχικός.

Μ’ αυτά τα λόγια σηκωθήκαμε απ’ το τραπέζι.

Τα αποσπάσματα είναι από το αριστούργημα του Φερνάντο Πεσσόα: " Ο αναρχικός τραπεζίτης ". Μπορείτε να το διαβάσετε σαν ηλεκτρονικό βιβλίο εδώ και σε μορφή pdf εδώ