Mprext     lexiko2    youtube1a    youtube2  mail

Η Ελλάδα, επί πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου, με απόφαση υπουργικού συμβουλίου κατόπιν εισηγήσεως του τότε ΥΠΕΞ Κάρολου Παπούλια, κατήργησε στις 28 Αυγούστου του 1987 το «εμπόλεμο», βελτιώνοντας θεαματικά το κλίμα στις ελληνοαλβανικές σχέσεις.

Ας δούμε το χρονικό:

Από το 1928, η χώρα κυβερνήθηκε από το βασιλιά Αχμέτ Ζόγκου.

 Το 1937, έπειτα από διαπραγµατεύσεις, το Οικουµενικό πατριαρχείο εξέδωσε έναν πατριαρχικό και συνοδικό τόµο, µε το οποίο απένειµε επίσηµα στην ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας το καθεστώς της αυτοκέφαλης εκκλησίας και σύστησε ως ανώτατη διοικητική της αρχή τη Σύνοδο, η οποία έπρεπε να επανασυγκροτηθεί από κανονικούς ορθόδοξους ιεράρχες.

Τον Απρίλιο του 1939 η αλβανική βουλή, επί βασιλείας Ζώγου και ιταλικής κατοχής, αποφάσισε πως όποια χώρα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ιταλία θεωρείται αυτομάτως εχθρική και για την Αλβανία.

Το 1944 ο Ενβέρ Χότζα στο συνέδριο της Πρεμετής, όπου έθεσε τις βάσεις του κομμουνιστικού κράτους, διακήρυξε την ακύρωση όλων των αποφάσεων των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Το 1967 ο Χότζα κήρυξε την Αλβανία το πρώτο "αθεϊστικό κράτος" στον κόσμο. Εκατοντάδες τζαμιά και δεκάδες Ισλαμικές βιβλιοθήκες καταστράφηκαν. Δεν γλίτωσαν ούτε οι εκκλησίες και πολλές μετατράπηκαν σε πολιστικά κέντρα για τους νέους. Ο νέος νόμος απαγόρευε κάθε "φασιστική, θρησκευτική, πολεμοκάπηλη, αντισοσιαλιστική δραστηριότητα και προπαγάνδα".

Ουσιαστική µεταβολή στην ελληνική εξωτερική πολιτική διαπιστώνεται κατά τη διάρκεια της χούντας των συνταγµαταρχών.Το 1970 οι διαπραγµατεύσεις µεταξύ Ελλήνων και Αλβανών στα Ηνωµένα Έθνη οδήγησαν σε µία εµπορική συµφωνία που υπογράφτηκε από τα εµπορικά επιµελητήρια και των δύο χωρών. Οι διπλωµατικές σχέσεις αποκαταστάθηκαν το Μάιο του 1971. Τον Οκτώβριο του 1972 υπογράφτηκε στα Τίρανα η πρώτη διακρατική εµπορική συµφωνία· µία δεύτερη ακολούθησε το Μάιο του 1976.

Για πολλά χρόνια, όσοι έζησαν στην παραμεθόριο, είχαν ένα μίσος για τη γειτονική χώρα και ειδικά προς το κομμουνιστικό καθεστώς και τον ηγέτη του Εμβέρ Χότζα. Ένα μίσος που ενίσχυε η Εκκλησία και οι φασιστικές και εθνικιστικές ενώσεις. Ειδικά στο Πωγώνι που ανήκει στην Μητρόπολη Κόνιτσας, οι εκδηλώσεις μίσους είχαν φτάσει σε απίστευτο βαθμό. Οι μαθητές των σχολείων που επισκέπτονταν την συνοριακή γραμμή ατένιζαν τα εδάφη της Αλβανίας ( τα οποία θυμάμαι ήταν καλλιεργημένα, σε αντίθεση  με τα δικά μας που ήταν χέρσα) και  τους έπιανε ένα ρίγος και συγκίνηση τραγουδώντας για την «αδελφή» που ήταν σκλαβωμένη και έδιναν ιερό όρκο ότι θα προσπαθούσε να την ελευθερώσει.  Και ενώ η Χούντα των Ελλάς – Ελλήνων – Χριστιανών  που υποστηρίχτηκε από την Εκκλησία (εκτός από αυτούς που διάβαζαν και δεν κατάλαβαν ότι έχουμε δικτατορία) έκανε εμπορικές σχέσεις με την Αλβανία, ήταν προδότης και καταραμένος όποιος δεν «ετοιμάζονταν» να μπει στην Αλβανία και να διώξει τους εχθρούς κομμουνιστές. Μέχρι και σήμερα την ευθύνη την έχει ο Εμβέρ. Και σήμερα ακόμη η Εκκλησία συνεχίζει να στηρίζει τον αλυτρωτισμό σε κείνους που δεν έδωσαν καμιά σημασία στα προβλήματα των λαών, αλλά συνεχίζουν να παίζουν με τα συναισθήματα και να υποδαυλίζουν το μίσος.