Στο χώρο αυτό θα δημοσιεύονται άρθρα με θέμα τον Καλλικράτη. Μπορεί να δημοσιεύει ο καθένας ελεύθερα χωρίς λογοκρισία την άποψή του αρκεί να είναι ενυπόγραφη. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να εγγραφεί μέλος και να ζητήσει δικαιώματα αρθρογράφου από τον διαχειριστή στέλνοντας email.
Αντε καλέ!! Τι τα θέλουμε;;
Χρειάζονται;; ΟΧΙ.
Μπελάς είναι!!
Τζογάρεις;; ΟΧΙ.
Τι τον θες τον ΟΠΑΠ;;!!
Θα πουλήσουν τα νερά.
Σιγά το πράμα.
Θα πίνουμε εμφιαλωμένο.
Και στο WC εμφιαλωμένο θα ρίχνουμε.
(Οταν επιτρέπεται να πηγαίνουμε).
Να και το αλσύλλιο απέναντι!!
(Αν δεν το κάψουν!!).
«Μη σε λυγίσει η πείνα»...
Ολα τάχει ο μπαξές: Και μειώσεις μισθών, και μειώσεις συντάξεων, και ιδιωτικοποιήσεις, και νέες περικοπές στο Ασφαλιστικό, στην Υγεία και την Πρόνοια. Οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης το κάνουν καθαρό.
Μα, προπάντων, ο μπαξές έχει ποίηση
Με το «καλημέρα» η νέα βουλή έπηξε στην ποίηση. Κι έτσι έπρεπε να γίνει. Εχουν αναλάβει τόσο μεγάλη εργολαβία για το τσάκισμα των εργατών, που κάπως πρέπει να την ντύσουν με πιο καλό περιτύλιγμα.
***
Ίσως να είμαι προκατειλημμένος αλλά το πολιτικό σκηνικό, που στήθηκε στην βουλή, μου θυμίζει καραγκιόζ μπερντέ...
Από δεξιά, το σαράι. Ο πασάς Αντώνης με τον βεζύρη Φώτη και τον βεληγκέκα Βαγγέλη, τριπλοκόλωνο στήριγμα των εθνικών ελπίδων για "επαναδιαπραγμάτευση" του μνημονίου, η οποία θα φέρει ανάπτυξη και έξοδο από την κρίση. Κι από αριστερά, η καλύβα. Με τον Αλέξη, το μακρύ χέρι τού οποίου απειλεί να ρίξει σβουριχτή φάπα σ' όποιον τολμήσει και βάλει υπογραφή στο ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας. Ένα
ξεπούλημα το οποίο οι άλλοι, εκείνοι στο σαράι, αποκαλούν "ιδιωτικοποίηση", όπως εκείνοι που ασχολούνται με κρασιά αποκαλούν το ξύδι "γλυκάδι".
Η παράσταση, όπως όλες οι παραστάσεις τού Καραγκιόζη, έχει και μπόλικο τσαμπουκά. Δηλαδή, όχι ακριβώς τσαμπουκά αλλά ψευτοτσαμπουκά. Ο τσαμπουκάς θέλει μάγκες, όχι κουραδόμαγκες. Εν πάση περιπτώσει, έχει τις αψάδες του. Ατζαρδώνεται ο Αλέξης απειλώντας με φυλακές, παίρνει αμπάριζα και βγαίνει ο Αντώνης: "εμένα θα βάλετε πρώτα στην φυλακή, είμαι έτοιμος και σας περιμένω".
«Ιστορική» ευρω-γλίτσα ...
Οταν κατέρρευσε η Lehman Brothers και ξέσπασε η κρίση από τις ΗΠΑ, εδώ στην Ελλάδα στήθηκαν λιτανείες υπέρ της ΕΕ, αφού κατά τους μεγάλους σαμάνους της μπουρδολογίας, το «κοινό ευρωπαϊκό σπίτι μας» ήταν θωρακισμένο από την κρίση...Οταν η ξεροκέφαλη κρίση έφτασε - παρά τις λιτανείες - και στην από δω πλευρά του Ατλαντικού, ξεκίνησαν τόσο οι «ιστορικές» σύνοδοι της ΕΕ, όσο και η ανακήρυξη «ηρώων» - σαν τους τελευταίους Μόντι και Ραχόι - που ως άλλοι Λεοντόκαρδοι θα έσωζαν την ήπειρό μας.
Ποιος δεν θυμάται τον πρώτο τέτοιο «ήρωα», τον πρώην Βρετανό πρωθυπουργό - και νυν ευρισκόμενο στα αζήτητα - Γκόρντον Μπράουν που τα ελληνικά ΜΜΕ τον δοξολογούσαν γιατί με τις «ευφυείς» πολιτικές τοποθετήσεις του «θωράκιζε» την ΕΕ από την κρίση;
*
Μετά, όταν η κρίση έσκασε για τα καλά στην ελληνική αυλή μας, μαζί με τις «ιστορικές» συνόδους των Βρυξελλών, είχαμε και καλλιστεία... «φιλελλήνων». Ποιος δεν θυμάται ότι μέχρι να φτάσουμε στο «νέο αέρα» του Ολάντ είχαμε περάσει από εκείνα τα καραγκιοζίστικα για τον...«Θεσσαλονικιό» Σαρκοζί;
*
Ολοι αυτοί που εξακολουθούν να μπερδευουν στο μυαλό του κόσμου την ΕΕ με την "Ευρώπη γενικά" το μόνο που κάνουν είναι να προσφέρουν υπηρεσία στα σχέδια της κ. Μέρκελ και της παρέας της, καθώς και των άλλων παιδιών που βρίσκονται από πίσω τους παλεύοντας για "περισσότερη Ευρώπη"
και μαζί για λιγότερη ζωή για όλους εμάς.
Το καλό της Ευρώπης το θέλουμε όλοι. Το καλό της ΕΕ το θέλουν όλοι εκτός απο το ΚΚΕ που το λέει με θάρρος πως ενδιαφέρεται μόνο για το καλό του λαού και θα δικαιωθεί απο την πραγματικότητα. Γιατί άλλο η Ευρώπη και άλλο η ΕΕ.
Η ΕΕ θα φανεί οτι είναι μια συμμαχία άγριων πληγωμένων θηρίων που θα στραφούν με ακόμη μεγαλύτερη μανια εναντίον μας για να σωθούν από την κρίση τους..
Η ενοποίηση και η περισσότερη Ευρώπη σημαίνει τη μετατροπή της Ελλάδας σε νομό της ΕΕ που θα είναι υποχρεωμένος να τηρεί νομοθεσίες και σύμφωνα προστασίας των συμφερόντων των μονοπωλίων που καμια σχεση δεν θα έχουν με τα λαικά συμφέροντα. Σημαίνει κατάργηση της Δημοκρατίας όπως ακριβώς ήταν από την αρχή ο στόχος του Μάαστριχτ που άλλοι είδαν θετικά και υπέγραψαν.
Αυτή είναι η αλήθεια και τα περί "Ευρώπης των λαών" αναφέρονται όχι στο σήμερα βεβαια αλλά στη στιγμή που οι λαοί θα οργανωθούν και θα αποφασσισουν να παρουν την τύχη τους στα χερια τους. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει ούτε από τους καναπέδες ούτε απο τα πληκτρολόγια φυσικά.